Het laatste Adrie’tje
Een typisch geval van een Adrie’tje was een aantal jaren een term die ik links of rechts wel eens hoorde op onze schaakvereniging. Het hield feitelijk in dat je een schitterende partij kon spelen en door net iets over het hoofd te kijken omdat je het anders bedacht had, opeens een stuk achter te staan en de partij alsnog te verliezen.
De persoon op wie de uitdrukking gebaseerd was, was Adri Jumelet. Een schaker die van iedereen kon verliezen (hetgeen niet zo uniek is), maar ook van iedereen kon winnen (wat gezien zijn rating wel bijzonder was). Als Adri zijn dag had, speelde hij de sterren van de hemel en kwam er vuurwerk op het bord. Bizarre zetten gaven inzicht in de gedachtegangen van een onnavolgbaar brein. Hij zag de voortzetting voor zich, ging even roken en kwam dan terug om die zet te doen die hij in gedachten had. Soms vergat hij daarbij dat de tegenstander weleens een andere voortzetting had kunnen kiezen. Hij kon dan erg boos worden. Maar dat was meer op zich zelf gericht. Dat hij dan niet van zichzelf begreep het verschil niet te zien. Als het wel lukte, kon hij er ook van genieten. Maar verlies of winst, de liefde voor het spel bleef.
Adri was zelf zoals hij ook schaakte. Soms briljant en vaak onnavolgbaar. Maar wel authentiek. Hij kon chaotisch zijn. Als teamleider had ik hem wel eens benaderd of hij wilde mee spelen met een externe partij. Dat wilde hij wel. Hij wist vooraf welk bord hij had (Adri had in de regel een voorkeur voor zwart) en de dag ervoor had hij bevestigd te zullen komen. Dan kon het toch zo zijn dat hij niet kwam en schitterde door afwezigheid. Omdat hij zich wat vermoeid voelde had hij gedacht voor de wedstrijd een uiltje te knappen om zo extra fris aan de partij te beginnen. Door geen wekker te zetten of deze niet te horen, wilde hij weleens pas na de partij wakker schieten.
Adri was ook intelligent en technisch onderlegd. Van beroep was hij van oorsprong tekenaar constructor. Hij berekende welk gewicht of spanning een bouwsel of constructie kon dragen. Daar was hij goed in. Dus rekenen en vooruitzien kon hij wel. Hij was zeer analytisch aangelegd. Maar anders dan een tekening wil een stelling op een bord nog wel eens wijzigen.
Boven alles was Adri een aimabele man met een eigen vorm van humor. En als hij het ergens niet mee eens was, liet hij dat ook weten. Dan ging hij met zijn hoofd schudden en zei dan “nja, nja”. Om vervolgens zijn bedenkingen met je te delen. Bedenkingen waar altijd argumenten aan ten grondslag lagen. Adri dacht veel meer van uit de ratio. En juist daardoor was hij zo’n oorspronkelijke en creatieve schaker. Die van iedereen kon verliezen, maar van iedereen kon winnen. En dat met regelmaat deed.
De laatste keer dat Adri bij ons op de vereniging was, was met het Kerstschaak. Hij vond het reuze gezellig. In zijn hart bleef hij bij onze club, maar omdat hij niet meer ’s avonds zulke stukken wilde fietsen, is hij naar IJsselmonde gegaan, dat bij hem in de buurt schaakt.
Helaas zal Adri niet meer kunnen komen. Afgelopen maandag 15 april 2019 is Adriaan Jumelet tijdens een onderzoek getroffen door een herseninfarct en daaraan overleden. Morgen 19 april 2019 is er van 12.45 uur tot 13.15 uur gelegenheid om afscheid te nemen van Adri in Rouwcentrum De Palm aan de Palmentuin 73 te Rotterdam. Aansluitend zal aldaar een korte samenkomst zijn, waarna om 14.45 uur de begrafenis zal plaats vinden op de Hervormde begraafplaats “IJsselmonde” aan de Benedenrijweg 489 te Rotterdam.
Ruud Kok